گلایه وزیرخارجه طالبان از تاجران ایرانی | تعصب شیعه، سنی، فارس و پشتو نداریم | به تبلیغات سوء توجه نکنید؛ بیایید و حقایق افغانستان را از نزدیک ببینید
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۲۹۷۲۲
به گزارش همشهری آنلاین، وزیر امور خارجه طالبان در سفر به مشهد مقدس با شماری از فعالان اقتصادی دو کشور دیدار و گفتگو کرد و از آنان دعوت کرد برای حضور در بازار افغانستان و استفاده از فرصت‌های موجود نقش فعال‌تری داشته باشند.
امیرخان متقی در این دیدار در چندین محور، از جمله تبیین وضعیت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی حال حاضر افغانستان و روابط کابل، تهران صحبت کرد؛ مهم‌ترین بخش صحبت‌های وی به این شرح است:
امیداورم آینده مشترک بسیار خوبی داشته باشیمبرادران عزیز، تجار محترم، مسئولین و مقامات استانی و شهر مشهد، و دیگر برادران، بسیار خوشحال هستیم که در این محفل عظیم و صمیمانه حضور داریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ابتدا از حکومت جمهوری اسلامی ایران به خصوص وزارت امور خارجه و والی صاحب(استاندار) خراسان رضوی، تشکر می‌کنیم؛ از استقبال گرم و میهمان نوازی‌شان که واقعاً به ما احساس برادری دست داد.
خوشحال هستیم به شما بشارت و مژده بدهیم که توطئه‌های دشمنان اسلام و دشمنان هر دو کشور که برای اختلاف‌افکنی و ایجاد فاصله میان دو کشور مسلمان و همسایه طراحی شده بود، الحمدلله ناکام شده است و فعلاً فضای اعتماد میان دو کشور حاکم است. این به ما و شما امیدواری می‌دهد که آینده مشترک بسیار خوبی داشته باشیم.
کابل، سیاست متوازن و اقتصاد محور را دنبال میکندحکومت فعلی افغانستان دو اصل عمده را در سیاست خارجی خود دنبال و بر آن تأکید می‌کند؛ سیاست متوازن و اقتصاد محور.
سیاست متوازن به این معنا که اعلام کرده است به دنبال رابطه با تمام کشورهای همسایه، منطقه و جهان مبنی بر احترام متقابل و خالی کردن عرصه سیاست افغانستان از رقابت‌های منفی کشورهای بزرگ و منطقه‌ای است. دوم اینکه سیاست کشور اقتصاد محور است؛ سیاست اقتصاد محور به این معنا که ما می‌خواهیم با دیگر کشورها هم در سیاست پیش برویم و هم در اقتصاد به آن اندازه که برای هر دو طرف فایده داشته باشد؛ ما به دنبال سود یک‌طرفه نیستیم و به منافع دیگران نیز در روابط اقتصادی باور داریم.
حکومت جدید به شأن و جایگاه فعالان اقتصادی باور و احترام داردبرادران عزیز! تجار ملی و صنعتکاران جایگاه ویژه‌ای نزد امارت اسلامی افغانستان دارد. بعد از تحولات جدید در کشور و فرار اشغالگران و پس از آنکه آمریکا و ناتو و شرکایشان از کشور رفتند، امارت اسلامی با نگاهی جامع به همه فعالان اقتصادی کشور، حتی تجارانی که در ۲۰ سال گذشته حتی اگر با حکومت سابقه با قطب‌های بیرونی هم کار کرده بودند، اعلام کرد: «وطن، وطنِ شماست و شما می‌توانید به این وطن خدمت کنید».
در نتیجه این نگاه، همه تجار، تمام اتاق‌های تجاری و تشکیلات آن‌ها همچنان در کشور باقی ماند و الحمدلله منتهی به یک رشد اقتصادی کوتاه مدت شد؛ افغانستان در حال حاضر در میان۲۰ کشور جهان قرار گرفته است که قیمت‌ها در آن روند نزولی دارد.
تمرکز بر روی رفع مشکلات فعالان اقتصادی استرهبر امارت اسلامی جناب امیرالمؤمنین صاحب نیز توجه ویژه‌ای به تجار دارد و همیشه به مسئولین دراین‌باره توصیه می‌کند. بر همین اساس در تشکیل حکومت یک معاونت اقتصادی برای نخست وزیری در نظر گرفته شد که سرپرستی آن به عهده محترم «ملا برادر» است. با این هدف که تجار چه مشکلاتی دارند؟ کدام کار پیش برده شود؟ کدام مشکل حل شود؟ که الحمدالله نتیجه خیلی خوب داد.
نتیجه این نگاه هم این است که در ولایت(استان) همسایه شما، یعنی هرات در ابتدای پیروزی مجاهدین در دو سال قبل[به قدرت رسیدن دوباره طالبان] ۱۲۰ کارخانه و کارگاه فعال بود و در این دو سال این عدد به ۷۲۰ کارخانه و کارگاه رسیده است.
چندی پیش که وزیر تجارت برای استقبال از وزیر خارجه ترکمنستان و گفتگوهای درباره پروژه «تاپ» و برخی مسائل دیگر به هرات آمده بود، اعلام کرد که در پارک صنعتی هرات دیگر ظرفیت استقرار کارخانه‌های جدید وجود ندارد و باید به فکر ایجاد منطقه صنعتی دوم در این شهر باشیم؛ یعنی الحمدلله وضعیت روز به روز خوب‌تر می‌شود.
وقتی تاجران کشورهای دیگر به افغانستان می‌آیند، چرا تاجران ایرانی از فرصت‌ها سرمایه‌گذاری استفاده نکنند؟الان زمینه کار در افغانستان برای تمامی فعالان اقتصادی مهیاست؛ کسی از او رشوه نمی‌گیرد، باج هم نمی‌گیرد، تشویش هم برایش ایجاد نمی‌کند، کارش هم با شفافیت انجام می‌گیرد و تمام می‌شود؛ او خود به خود می‌آید، پس شما تجار صاحبان هر دو کشور ایران و افغانستان می‌توانید بیایید و سرمایه‌گذاری کنید؛ افغانستان فرصت‌های خیلی زیادی دارد، مثلاً خاک شیرین و آب شیرین دارد، در عرصه کشاورزی فعالیت‌های بسیاری می‌شود انجام داد؛ معادن بسیار خوبی دارد که سرمایه‌گذاری در آن به نفع طرفین است. وقتی تجار از راه بسیار دور می‌آیند در اینجا سرمایه‌گذاری می‌کند چرا از نزدیک نیاید! چرا از ایران نیاید سرمایه‌گذاری کنید؟!
امارت اسلامی امنیت کامل را برای فعالیت‌های اقتصادی فراهم کرده استامارت اسلامی توانسته است در کوتاه‌ترین زمان امنیت را برای مردم فراهم کند؛ از بدخشان تا هرات از فاریاب تا هلمند شب و روز اگر تجار می‌رود، اگر سرمایه دار می‌رود، اگر کارگر و غریب‌کار می‌رود، هیچ‌کس متعرض او نمی‌شود. یکی از تاجران کشور به ما گفت که پیش از آمدن امارت اسلامی افغانستان، ۲۰ درصد فایده ما هزینه تأمین امنیت می‌شد! حالا یک درصد هم خرج نمی‌شود، خوب این یک فایده است.
افغانستان را به مرکز ترانزیت منطقه تبدیل میکنیمامارت اسلامی افغانستان مصمم است کشور را به مرکز ترانزیت منطقه تبدیل کند؛ الان افغانستان رفته‌رفته مرکز ترانزیت و مرکز اقتصاد شده است. حکومت تصمیم دارد از طریق «واخان»، کُریدور واخان با چین هم وصل شود، تصمیم داریم عامل اتصال آسیای جنوبی و آسیای مرکزی شویم؛ همین طور عامل ارتباط شمال و جنوب، چین، آسیای مرکزی، به ایران و از طریق ایران این ارتباط جهانی شود.
با اطمینان برای سرمایه‌گذاری بیایید؛ حتی یک وجب افغانستان در دست مخالفان نیست
زمینه و فرصت‌هایی که گفته شد الحمدلله برای فعالیت‌های اقتصادی مساعد شده است؛ به خاطر اطمینان شما می‌گویم در ۳۴ ولایت(استان) افغانستان، در ۱۰۴ ولسوالی(شهرستان) افغانستان در هزارها قریه افغانستان یک قریه، یک جریب، یک متر زمین هم در دست مخالفین نیست. در هیچ‌کدام درگیری وجود ندارد؛ مراکزی که داعش در افغانستان داشت و تحت سلطه حکومت قبلی و یا اداره قبلی اشغالگران بود در یک سال یا یک و نیم سال همه از بین رفته‌اند، الحمدالله حکومت بر تمامی مناطق مسلط شده و امنیت کارهای اقتصادی تأمین شده است؛ پس بسیار با اطمینان هر کس می‌تواند بیاید و سرمایه‌گذاری کند.
غرب تلاش ناکام بسیاری برای شکست نظام امارت اسلامی به خرج داددنیا خصوصاً غرب کوشش کرد که حکومت فعلی ناکام شود؛ [در همین راستا] سرمایه‌ای که ما داشتیم در آمریکا حدود ۹ میلیارد دلار بود، همه را مسدود کرد، تحریم‌های بسیاری هم وضع کرد و به دنبال سقوط بانک‌های افغانستان بودند، ولی الحمدلله بانک ها از سقوط نجات پیدا کرد و روز به روز بیشتر روی پای خود ایستاده می‌شود. شما اطلاع دارید که قبلاً ارزش پول افغانستان در برابری با دلار به یک افغانی در برابر ۱۳۰ دلار رسیده بود، اما در حال حاضر این برابری به یک در برابر ۶۹ رسیده است؛ شاید در جهان واحد پول افغانستان تنها کارنسی(ارز) باشد که ارزش آن در مقابل دلار بالا می‌رود. این مسئله دلالت بر و دلالت بر تدابیر خوبی می‌کند که حکومت فعلی گرفته است.
همچنین فساد گم شده است، رشوه گم شده است، وقتی که فساد نباشد، رشوه نباشد، بروکراسی نباشد، بستر بسیار خوبی برای تجارت فراهم شده است.
تعصب شیعه و سنی، فارسی و پشتو نداریممسئله دیگری که ما و شما را به یکدیگر نزدیک می‌کند این است که حاکمیت نسبت به مسائل مذهبی، اینکه اهل سنت و جماعت باشید یا اهل تشیع، به این مسائل توجهی ندارد؛ به همه احترام دارد و حقوق همه را مدنظر دارد.
تاریخ نشان می‌دهد که زبان فارسی و پشتو دو زبان رسمی ما بوده و هست؛ در حکومت از هر قومی وزیر داریم، الحمدلله انتصاب مختلفی از هر ولایت و از هر منطقه داریم؛ نه تنظیم‌پرستی هست، نه قوم‌پرستی هست، نه قومندان‌سالاری هست، نه ملوک الطوایفی هست، یک نظان هست و آن هم نظام هم اسلامی است که در آن عدالت برپاست. در تمام افغانستان حتی یک مسئول بلند پایه اجازه تعرض به شهروندان را ندارد.
به تبلیغات سوء توجه نکنید؛ بیایید و حقایق افغانستان را از نزدیک مشاهده کنیدتوصیهای که در اخیر سخنانم دارم اینکه برادران عزیز! در برابر امارت اسلامی افغانستان، تبلیغات بسیار زیادی می‌شود؛ به این تبلیغات توجه نکنید و بیایید حقایق افغانستان را از نزدیک مشاهده کنید؛ از کسانی که از داخل کشور می‌آیند واقعیت‌ها را سؤال کنید نه تبلیغات غربی‌ها را. غرب در یک نبرد ۲۰ ساله از ما شکست خورده است و الان برای جبران این شکست بزرگ جبهه تبلیغاتی علیه ما به راه انداخته است. ما هم از دشمن توقع نداریم روی ما گُل بریزد، اما امیدواریم آن‌ها هم آهسته‌آهسته حقایق افغانستان را درک کنند، ملت‌ها و سپس حکومت‌ها هم به درک افغانستان جدید برسند.
دعا می‌کنیم که پروردگار عالم به مردم مظلوم غزه و فلسطین، نصرت عطا کند؛ خداوند ظالم و اشغالگر را تباه کند که این اوضاع را بر سر مظلومان آورده‌اند؛ ببینید در ۸۰ روز گذشته بیش از ۲۰هزار مردم فلسطین که اکثراً بچه‌ها و زنان هستند به شهادت رسیده‌اند! این ظلم دوام نخواهد نداشت؛ این حملات ظالمانه رژیم صهیونیستی و همکارانش را محکوم و از حقوق مردم فلسطین دفاع می‌کنیم. و آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین؛ از توجه‌تان یک جهان سپاس.
کد خبر 821040 منبع: تسنیم برچسب‌ها ایران و افغانستان افغانستان طالبانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: ایران و افغانستان افغانستان طالبان امارت اسلامی افغانستان حقایق افغانستان فعالان اقتصادی سرمایه گذاری اقتصاد محور بسیار خوبی دو کشور فرصت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۲۹۷۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طالبان در سیلاب هم آب را به ایران بست | چانه‌زنی بر سر آب به کجا رسید؟
یکی از بزرگترین مشکلات استان سیستان و بلوچستان، خلف وعده مقامات کشور همسایه یعنی افغانستان در رهاسازی حقابه ایران از رودخانه هیرمند است. البته قسمت‌هایی از این استان به‌طور میانگین هر سه سال یکبار بیش از ۳ تا ۵ میلیارد مترمکعب بارش باران را تجربه می‌کند و حتی سیل نیز خسارت‌های قابل توجهی به این نقطه از کشور وارد کرده است.
به گزارش فرهیختگان، اما به دلیل مدیریت نه‌چندان مناسب، این حجم از آب وارد دریا شده و فرصت استفاده از آن از بین می‌رود. همین بارش‌ها در صورت مدیریت صحیح می‌تواند استان را از بحران اولیه آبی نجات دهد، اما ضعیف بودن راهبرد‌های مدیریتی باعث شده تا سیستانی‌ها بهره چندانی از این نزولات آسمانی نداشته باشند.
از سوی دیگر مسائل امنیتی که پس از ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱ در سیستان‌وبلوچستان شکل گرفت و حملات تروریستی که در راسک و چابهار صورت گرفت، نگاه توسعه‌ای استان را به امنیتی تغییر داده و اولویت‌ها را جابه‌جا کرده است.
نیم قرن چانه‌زنی بر سر آببه دنبال کشمکش‌های تاریخی بر سر ذخایر آبی در منطقه، معاهده حقابه میان افغانستان و ایران بر سر رود هیرمند که از کوه‌های هندوکش سرچشمه می‌گیرد در اسفندماه سال ۱۳۵۱ به امضای نخست‌وزیران دو کشور رسید و سه ماه بعد در خردادماه ۱۳۵۲ مجالس قانونگذاری دو کشور این معاهده را تصویب کردند. تصویب این معاهده شرایط حقوقی استفاده از هیرمند را برای ایران و افغانستان مشخص کرد. براساس این معاهده، حقابه ایران ۲۶ مترمکعب در ثانیه آن هم در سالهای معمولی و نرمال آبی است.
این معاهده، سال معمولی و نرمال آبی را نیز تعریف کرده که براساس سنجش مرکز سنجش دهراوود مشخص می‌شود و آن هم طوری است که یک سال نرمال آبی در حوضه آبی هیرمند چیزی حدود شش میلیارد و ۵۰۰ میلیون مترمکعب آب می‌باشد. براساس محاسبه حقابه ایران سالانه به ۸۲۰ میلیون مترمکعب می‌رسد. با این حال از زمان به امضا رسیدن این معاهده تاکنون، دولت افغانستان آنچنان که باید به مفاد آن عمل نکرده است. چنانچه در سالهای اخیر با وجود دیدار‌ها و گفتگوهای متعدد میان مقامات دو کشور بر سر احقاق حقوق ایران و رهاسازی آب هیرمند به سوی دریاچه هامون، در سال آبی جدید، ۱۱ درصد از حقابه ۸۲۰ میلیون مترمکعبی به سمت ایران روانه شده است.
ماجراجویی اردوغان در چهارراه آسیاکارشناسان معقتدند مساله آب در سیستان به دلیل قرارگیری در شرایط خاص و بحرانی، تبدیل به یک ابزار سیاسی و انتفاعی شده است. چنانچه بسیاری از سد‌هایی که در افغانستان ساخته می‌شود به صورت سفارشی هستند. در این میان، کشور‌هایی مثل هندوستان و ترکیه به دلایل سیاسی، اقتصادی و استراتژیکی در سدسازی‌های افغانستان روی کانال هیرمند و سد‌های دربندی‌خان و هریرود نقش بسزایی دارند.
درواقع افغانستان با این سرمایه‌گذاری‌های خارجی موفق به اجرای برنامه‌های آبی خود شد و ایران یکی از کشور‌هایی است که از این پروژه‌ها متضرر می‌شود. امنیتی‌سازی موضوع آب در کابینه کابل، مردم این کشور را نیز تحت تاثیر قرار داده است. مردم افغانستان و حتی دانشجویان افغانستانی که در خارج از این کشور زندگی می‌کنند نیز نسبت به کوچک‌ترین کنش آبی در منطقه، واکنش نشان می‌دهند. این درحالی است که کشور ما از چنین نیرو‌های فعالی کم‌نصیب است و متاسفانه نسبت به دغدغه‌ها و طرح‌های همان تعداد محدود هم بی‌توجهی می‌شود. برای درمان مشکل آب، طی دهه‌های اخیر سرمایه‌های زیادی به بهانه اجرای طرح‌های توسعه‌ای روانه جنوب شرق کشور شده، اما این طرح‌های پرهزینه تقریبا هیچ آورده‌ای برای مردم این منطقه نداشته است.
مقامات: امیدواریم ادامه داشته باشددر روز‌های اخیر تصاویر منتشر شده حاکی از رهاسازی آب هیرمند به سمت هامون است. این اتفاق درحالی رخ داده که در سال جاری افغانستان شاهد بارش‌های قابل توجهی بوده و برخی از کارشناسان بر این باورند که این رهاسازی آب تحت اختیار مقامات افغانستان نبوده و به عبارتی آن‌ها چاره‌ای جز روانه کردن آب‌های سرریز شده به سمت ایران نداشته‌اند. با این حال مقامات دو کشور واکنش‌های مثبتی نسبت به این موضوع نشان داده‌اند.
ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی نخست‌وزیر طالبان، در دیدار با حسن کاظمی قمی، سفیر ایران در افغانستان اعلام کرد که آب رودخانه هیرمند پس از پایان خشکسالی چندساله، به استان سیستان‌وبلوچستان رسیده است. کاظمی قمی نیز در دیدار با امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان ضمن تشکر از تعهد و اقدامات کابل به تامین حقابه ایران، ابراز امیدواری کرده که این روند رهاسازی آب از سد‌ها تداوم داشته باشد و حقابه ایران از رود هیرمند تامین شود.
علی سلاجقه، رئیس سازمان حفاظت از محیط‌زیست هم با ابراز امیدواری از ادامه‌دار بودن روند رهاسازی آب، از رایزنی‌ها و نشست‌های متعدد میان مقامات دو کشور خبرداد و اعلام کرد که مسئولان حاکم بر افغانستان رویکرد مناسبی نسبت به مساله حقابه داشتند.
درویش: طالبان اراده مثبتی نداردمحمد درویش فعال محیط‌زیست با تاکید بر اینکه هیرمند رودخانه‌ای است که آورده‌اش بیش از ۵ میلیارد مترمکعب در سال است، گفت: «حقابه ایران از مجموع آورد سالانه رودخانه هیرمند ۱۴ درصد است؛ بنابراین کشورما از این حقابه ۸۲۰ میلیون مترمکعب سهم دارد. در حال حاضر گفته می‌شود که از ۸۲۰ میلیون متر مکعب ۷ درصد و در خوش‌بینانه‌ترین حالت ۱۱ درصد وارد کشور شده، یعنی چیزی حدود ۸۰ تا ۹۰ میلیون مترمکعب. پس هنوز بخش قابل توجهی از آن حقابه وارد ایران نشده است.
دلیلش هم این است که دولت طالبان به کمک سد «کمال خان» توانسته مسیر رودخانه هیرمند را تغییر دهد و سرریز آبی که از سد «کجکی» و سد کمال خان خارج می‌شود به جای اینکه مسیر طبیعی خود را طی کرده و وارد ایران شود، به سمت تالاب «گود زره» در مرز بین افغانستان و پاکستان می‌رود. گزارش‌هایی که دریافت شده حاکی از آن است که بیش از یک میلیارد مترمکعب آب به سمت گود زره رفته است، یعنی بیش از حقابه ایران که ۸۲۰ میلیون متر مکعب است. متاسفانه ایران هم نتوانسته که حقابه را از طالبان بگیرد و این آبی که اخیرا آمده بیشتر از رودخانه «فراه‌رود» آمده.
فراه‌رود یکی دیگر از رودخانه‌هایی است که از افغانستان جاری می‌شود و به ایران و تالاب «هامون صابوری» که در مرز ایران و افغانستان و یکی از تالاب‌های تشکیل‌دهنده دریاچه هامون است، می‌رسد. بارندگی در آن ناحیه خیلی زیاد بوده و افغانستان هم هنوز آنجا سد ندارد، بنابراین آب از کنترلش خارج شده و وارد ایران شده است. پس هیچ اراده مثبتی در دولت طالبان برای این مقدار آبی که وارد ایران شده نبوده و آن‌ها اگر می‌توانستند این آب را هم نمی‌دادند.
در حال حاضر هم یک پروژه برای ساخت سد روی فراه‌رود دارند و به محض تکمیل شدن ساخت این سد، یک قطره آب هم از افغانستان وارد خاک ایران نخواهد شد. گود زره محصول طبیعی رودخانه هیرمند است. یعنی هیرمند در طول سالیان سال با طی کردن مسیرش وارد هامون می‌شده و سرریز آن به سمت گود زره جریان پیدا می‌کرده. گود زره هم یک تالاب مثل بقیه تالاب‌ها است. وقتی آب داشته باشد، پوشش هم ایجاد می‌کند و پرندگان برمی‌گردند.
اگر گود زره شوره‌زار است، پس هامون هم شوره‌زار حساب می‌شود. بالاخره اگر آب نداشته باشد تبدیل به شوره‌زار می‌شود. اتفاقا دیالوگی که ایران باید با طالبان برقرار کند این است که ما مخالف گود زره نیستیم و می‌خواهیم مسیر طبیعی رودخانه طی شود. یعنی آب وارد هامون شود، در هامون سرریز کند و وارد گود زره شود. اگر آن مسیر طبیعی اتفاق می‌افتاد، هم ایران از آن نفع می‌برد و هم افغانستان. حتی پاکستان هم می‌توانست از آن منتفع شود و کل منطقه سرسبز و خرم می‌شد و چشمه‌های گرد و خاک هم مهار می‌شد.
اما افغان‌ها میانبر زده‌اند و اجازه نمی‌دهند که آب وارد ایران شود و می‌خواهند آن را مستقیم وارد گود زره کنند. این اتفاق می‌تواند در کوتاه‌مدت میزان ورودی آب به گود زره را بهبود ببخشد، اما چشمه بزرگ گرد و خاک در ایران به وجود می‌آید و با توجه به اینکه باد غالب از غرب به شرق است، بخش‌های غربی افغانستان و منطقه هرات متاثر خواهند شد و آن‌ها هم آسیبش را خواهند دید.»
رهاسازی آب به نفع افغانستان استمتاسفانه مذاکره‌کنندگان ایرانی بلد نیستند که یک مذاکره برد-برد با دولت افغانستان و طالبان انجام دهند که ورود آب به ایران درنهایت به نفع هر سه کشور ایران، افغانستان و پاکستان خواهد بود. این اتفاق می‌تواند به شکل گرفتن حسن همجواری بهتر کمک کند. ما باید به سمتی برویم که بتوانیم با یکدیگر وارد تعامل شویم و نیاز‌های خود را به شکلی مطرح کنیم که حل آن‌ها منجر به ضرر برای کشور دیگر نباشد؛ بلکه یک منفعت مشترک ایجاد کند. چنانچه از سمت خراسان جنوبی رودخانه‌هایی هستند که وارد افغانستان می‌شود و ایران هم جلوی آن‌ها را نگرفته.
اما چه دلیلی دارد که افغانستان جلوی این آب‌ها را بگیرد؟ ما باید رفاقت خود را به همدیگر اثبات کنیم و تلاش کنیم که بگوییم هر چقدر حال این کشورها بهتر باشد و وضعیت رفاهی‌شان بهبود پیدا کند، به نفع همدیگر است و می‌توانند به یکدیگر کمک کنند که درنهایت تجارت قوی‌تری شکل بگیرد. افغانستان باید بداند که بزرگترین شریک تجاری آن در منطقه ایران است و بنابراین بهتر است که هوای ایرانی‌ها را داشته باشد تا آن‌ها هم هوای افغانستانی‌ها را داشته باشند. تروریسم در منطقه کنترل شود و امنیت برقرار شود. به این ترتیب یک معامله برد-برد تعریف می‌شود.
می‌توانیم حتی بیشتر حقابه بگیریمدرویش معتقد است که افغانستان به‌شدت به انرژی نیاز دارد. وی در این باره گفت: «در آن منطقه باد‌های ۱۲۰ روزه وجود دارد که الان به باد‌های ۱۶۰ روزه تبدیل شده. خوشبختانه اخیرا چندین توربین بادی در آنجا جانمایی کرده‌اند و ما می‌توانیم از انرژی بادی آنجا برق تولید کنیم و البته باید تعداد این توربین‌ها زیاد شود. سپس برق را به کشورهای همسایه صادر کنیم و در ازای آن حتی حقابه بیشتری از آن ۸۲۰ میلیون مترمکعب بگیریم. افغانستان هم می‌تواند به مردم خودش توضیح دهد که اگر ما داریم به ایرانی‌ها آب می‌دهیم، در عوض از آن‌ها برق می‌گیریم و این یک معادله برد-برد است.
به این ترتیب اگر پوشش طبیعی هامون برگردد و چشمه‌های تولید گرد و خاک مهار شود کیفیت دریافت انرژی هم بهتر می‌شود و حتی می‌توان در آنجا پنل‌های خورشیدی احداث کرد و تولید برق را افزایش داد. مشکل و خطایی که در ایران اتفاق افتاده این است که می‌خواستند از حقابه برای تامین آب نه‌فقط در زابل بلکه در کرمان و زاهدان استفاده کنند و طرف افغانستانی هم متوجه شد که این آب هرگز به گودزره نمی‌رسد و ایرانی‌ها می‌خواهند برای توسعه شهر‌های خودشان از آن استفاده کنند؛ بنابراین حقابه‌ای به تالاب بین‌المللی هامون نرسید و چشمه‌های تولید گرد و خاک افزایش یافت.
باید توجه داشته باشیم که بخش قابل توجهی از متخصصان آب افغانستان در دانشگاه‌های ایران و در همین دانشگاه تهران تحصیل کرده‌اند و ما خودمان این فهم بوم‌شناختی را به آن‌ها منتقل کردیم. اگر تا الان هم اجازه دادند آبی وارد ایران شود به دلیل این است که آن‌ها وزارت نیرویی مثل وزارت نیروی ما نداشتند که اگر داشتند ۳۰ سال پیش همان بلایی که ما بر سر زاینده‌رود آوردیم و گاوخونی را از بین بردیم؛ بلایی که با زدن سد‌ها روی «کر» و «سیوند» بر سر «بختگان» آوردیم؛ همان بلایی که با زدن سد روی کرخه و کارون بر سر «هورالعظیم» و «چادگان» آوردیم؛ افغانستانی‌ها همین بلا‌ها را بر سر هیرمند و هریرود می‌آوردند و اجازه نمی‌دادند که یک قطره آب به سمت ایران بیاید. ما متوجه نیستیم که باید یک معامله برد - برد تعریف کنیم تا ضمن احترام به قوانین طبیعت، همگی از آن سود ببریم.»
حداقل آب شرب این استان را تصفیه کنیددرویش با اشاره به اینکه بیش از ۹۵ درصد بارندگی که امسال در استان سیستان‌وبلوچستان اتفاق افتاد، در قسمت بلوچستان بود، گفت: «در این استان شیب زمین به نحوی است که امکانی برای هدایت آب به سمت بالا فراهم نمی‌کند. سیستان منطقه بسیار کم‌بارشی است و میانگین بارندگی‌هایش زیر ۵۰ میلیمتر است و همیشه مدیون ورودی آب هیرمند بوده که از سمت افغانستان و ارتفاعات هندوکش می‌آمده. ما باید سعی کنیم با بجا آوردن حسن‌همجواری کاری کنیم که این حقابه به ایران برسد و در عین حال کار دیگری که باید بکنیم این است که سیستم تصفیه‌خانه فاضلاب را در زابل راه بیندازیم. شما اگر وارد زابل شوید با پدیده عجیبی روبه‌رو می‌شوید و آن بوی تعفنی است که در شهر هست. این به دلیل این است که آب شربی که مردم استفاده می‌کنند تصفیه نمی‌شود و به صورت کنترل نشده در معابر عمومی جاری می‌شود و به این ترتیب بوی بد آن امکان زیست باکیفیت را سلب کرده است. چرا ما آنجا یک تصفیه‌خانه نزنیم و با بازچرخانی این آب ارزشمند، دوباره از آن استفاده نکنیم؟ دست‌کم برای کشاورزی می‌شود از آن استفاده کرد. این کارهای مهمی است که ایرانی‌ها باید در آن منطقه انجام دهند.»
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است